UROLOGIA
JAK WYGLĄDA KONSULTACJA UROLOGICZNA?
Konsultacje urologiczne w Krefft Clinic przeprowadzane są w nowoczesnym i komfortowym gabinecie, wyposażonym w nowoczesny aparat USG i umożliwiającym wykonanie pełnego badania urologicznego wraz z dokładnym badaniem ultrasonograficznym układu moczowego, elementów moszny i powrózka nasiennego. W trakcie wizyty konsultujący urolog zbierze szczegółowy wywiad lekarski, przeprowadzi dokładne badanie fizykalne i zaproponuje odpowiednie leczenie. W przypadku wskazań do leczenia zabiegowego, w ramach konsultacji pacjent zostanie zakwalifikowany i przygotowany do wykonania zabiegu w trybie planowym.
Grudki perliste prącia (ang. pearly penile papules), są powszechnie występującymi bezobjawowymi, bladoróżowymi grudkami o śr. 1-3 mm umiejscowionymi w obrębie korony żołędzi prącia, gdzie mogą był ułożone w jeden, dwa lub trzy rzędy. Rzadziej obserwuje się je w okolicy rowka zażołędnego, wędzidełka lub skóry trzonu prącia. Szacuje się, że występują u mniej więcej co trzeciego mężczyzny – częściej u osób nieobrzezanych. Dodatkowo wraz z wiekiem obserwuje się ich stopniową regresję. Histopatologicznie grudki perliste prącia są naczyniakowłókniakami (ang. angiofibroma), identycznymi jak te występujące w innych okolicach ciała, natomiast w diagnostyce różnicowej zawsze należy wziąć pod uwagę kłykciny kończyste oraz plamki Fordyce’a. Pacjenci oraz ich partnerki często obawiają się, że obecność grudek perlistych prącia jest manifestacją choroby przenoszonej drogą płciową, dlatego w większości przypadków wystarczające jest zapewnienie o łagodnych charakterze obserwowanych zmian. Do zabiegu usunięcia zmian za pomocą ultrapulsacyjnego Lasera CO2 Finexel kwalifikowani są pacjenci, u których obecność grudek perlistych powoduje istotny dyskomfort psychiczny lub negatywnie wpływa na jakość ich życia seksualnego.
LECZENIE ZABIEGOWE KRÓTKIEGO WĘDZIDEŁKA W KREFFT CLINIC:
Metodą z wyboru w leczeniu krótkiego wędzidełka jest leczenie zabiegowe w znieczuleniu miejscowym. W większości przypadków wykonuje się zabieg przecięcia wędzidełka – frenotomię, a w niektórych przypadkach można również wykonać jego zabiegową plastykę – frenuloplastykę. Do zabiegu używane są szwy wchłanialne (4-0 lub 3-0), które wypadają w ciągu 6 tygodni od dnia zabiegu. Po zabiegu na ranę zakłada się okrężny opatrunek, natomiast w kolejnych dobach rana goi się na otwarto. Pacjentom zaleca się zwykle okres abstynencji seksualnej przez okres ok. 4 tygodni.
CZYM SĄ GRUDKI PERSLITE PRĄCIA?
Grudki perliste prącia (ang. pearly penile papules), są powszechnie występującymi bezobjawowymi, bladoróżowymi grudkami o śr. 1-3 mm umiejscowionymi w obrębie korony żołędzi prącia, gdzie mogą być ułożone w jeden, dwa lub trzy rzędy. Rzadziej obserwuje się je w okolicy rowka zażołędnego, wędzidełka lub skóry trzonu prącia. Szacuje się, że występują u mniej więcej co trzeciego mężczyzny – częściej u osób nieobrzezanych. Dodatkowo wraz z wiekiem obserwuje się ich stopniową regresję. Histopatologicznie grudki perliste prącia są naczyniakowłókniakami (ang. angiofibroma), identycznymi jak te występujące w innych okolicach ciała, natomiast w diagnostyce różnicowej zawsze należy wziąć pod uwagę kłykciny kończyste oraz plamki Fordyce’a. Pacjenci oraz ich partnerki często obawiają się, że obecność grudek perlistych prącia jest manifestacją choroby przenoszonej drogą płciową, dlatego w większości przypadków wystarczające jest zapewnienie o łagodnych charakterze obserwowanych zmian. Do zabiegu laserowego usunięcia zmian kwalifikowani są pacjenci, u których obecność grudek perlistych powoduje istotny dyskomfort psychiczny lub negatywnie wpływa na jakość ich życia seksualnego.
JAK WYGLĄDA ZABIEG LASEROWEGO USUNIĘCIA GRUDEK PERLISTYCH PRĄCIA?
Zabieg wykonywany jest w ramach chirurgii jednego dnia, w znieczuleniu miejscowym przy użyciu maści zawierającej lignokainę oraz prilokainę. Polega on na usunięciu grudek perlistych prącia przy użyciu nowoczesnego, ultrapulsacyjnego lasera CO2 Finexel. W okresie pozabiegowym, oprócz typowych codziennych zabiegów higienicznych, pacjenci muszą pokrywać powierzchnię żołędzi prącia cienką ochronną warstwą wazeliny.
PRZYPADKI STULEJKI:
- pełna, gdy napletek nie pozwala odsłonić żołędzi;
- niepełna:
-
- możliwe jest częściowe odsłonięcie żołędzi;
- możliwe jest pełne odsłonięcie żołędzi w stanie bez erekcji;
- możliwe jest pełne odsłonięcie żołędzi, również w stanie erekcji, ale z zaciskaniem się napletka w rowku zażołędnym.
RODZAJE OBRZEZANIA:
- radykalne obrzezanie – usuwana jest zarówno zewnętrzna, jak i wewnętrzna część napletka. W tym przypadku żołądź prącia pozostaje całkowicie odsłonięta, zarówno w spoczynku jak i podczas erekcji;
- obrzezanie mankietowe (ang. sleeve techique) – polega na zachowaniu części wewnętrznej napletka od strony żołędzi;
- grzbietowe nacięcie skóry prącia (ang. dorsal slit techique) – zabieg obrzezania rozpoczynamy od nacięcia grzbietowego napletka mającego na celu odsłonięcie żołędzi. Ten rodzaj zabiegu znajduje swoje zastosowanie w przypadku załupka.
LECZENIE STULEJKI W KREFFT CLINIC
Najczęściej wykorzystywanym rodzajem znieczulenia jest znieczulenie miejscowe. Igłę wprowadza się podskórnie, u podstawy prącia, w miejscu rzutowania pęczków naczyniowo–nerwowych. Znieczulenie podaje się prowadząc igłę okrężnie wokół nasady prącia. Środkami znieczulającymi miejscowo powszechnie stosowanym w tej procedurze są: 1% roztwór lidokainy oraz 0,25% roztwór bupiwakiany. Do zabiegu używane są szwy wchłanialne (4–0 lub 3–0), które wypadają zwykle w ciągu 6 tygodni od dnia zabiegu. Po zabiegu na ranę zakłada się okrężny opatrunek, natomiast w kolejnych dobach rana goi się na otwarto. Pacjentom zaleca się zwykle okres abstynencji seksualnej przez okres około 4 tygodni.
DOSTĘPNE METODY LECZENIA WODNIAKA JĄDRA:
- NAKŁUCIE I ASPIRACJA PŁYNU – leczenie objawowe, nie usuwające przyczyny. Daje przejściową ulgę poprzez zmniejszenie rozmiarów wodniaka. Skuteczność zabiegu jest niska i w większości przypadków dochodzi do szybkiego nawrotu. Do możliwych powikłań należą: krwiak moszny w wyniku uszkodzenia naczyń w miejscu wkłucia oraz miejscowe zakażenie.
- SKLEROTERAPIA – polega na nakłuciu i aspiracji płynu z następowym wstrzyknięciem środka sklerotyzującego do osłonki pochwowej (95% alkohol, tetracyklina). Skuteczność zabiegu wynosi 33-75 %. Może być właściwą opcją leczenia u pacjentów nietolerujących środków znieczulających lub niechcących poddać się zabiegowi chirurgicznemu. Nie jest zalecana u pacjentów chcących utrzymać płodność, z uwagi na działania uboczne mogące potencjalnie ją zaburzać. Do innych możliwych powikłań należą: ból moszny (29-55% pacjentów), nawrót wodniaka, krwiak moszny, infekcja oraz chemiczne zapalenie jądra i najądrza.
- LECZENIE CHIRURGICZNE (PLASTYKA WODNIAKA) – zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub rdzeniowym z dostępu przez małe cięcie na skórze moszny. Polega on na uwidocznieniu i nacięciu osłonek wodniaka, ewakuacji płynu i resekcji nadmiaru osłonek jądra. Celem zmniejszenia ryzyka nawrotu brzegi osłonek są obszywane szwem ciągłym (technika Bergmanna) lub wywijane i zeszywane ze sobą (technika Winkelmanna lub Jaboulaya). W przypadku dużych, grubościennych lub wielokomorowych wodniaków w trakcie zabiegu wprowadza się dren do moszny, aby zapobiec powstaniu pooperacyjnego krwiaka. Skuteczność zabiegu wynosi 90-100%. Do najczęstszych powikłań należą: przetrwały obrzęk moszny, krwiak moszny, zakażenie rany pooperacyjnej, nawrót wodniaka, przetrwały ból jądra lub przypadkowe uszkodzenie naczyń powrózka.
LECZENIE WODNIAKA JĄDRA W KREFFT CLINIC:
Zespół urologów pracujących w Krefft Clinic diagnostykę powiększenia moszny rozpoczyna od badania fizykalnego oraz wykonania badania USG moszny. W przypadku stwierdzenia wodniaka jądra o istotnych rozmiarach wywołującego u pacjenta ból lub dyskomfort, konsultujący urolog zaleci jego chirurgiczną plastykę.
DOSTĘPNE METODY LECZENIA TORBIELA NAJĄDRZA:
Metodą z wyboru jest chirurgiczne usunięcie torbieli z oszczędzeniem pozostałej części najądrza. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym z dostępu mosznowego. Powikłania występują u 20% pacjentów. Do najczęstszych powikłań należą miejscowa infekcja, krwawienie oraz przetrwały ból moszny. Rzadziej występują: nawrót torbieli, uszkodzenie najądrza powodujące jego obstrukcję i upośledzenie płodności lub przypadkowe uszkodzenie tętnicy jądrowej skutkujące zanikiem jądra.
LECZENIE TORBIELI NAJĄDRZA W KREFFT CLINIC:
Samodzielne wybadanie guzka w jądrze lub jego otoczeniu powinno skutkować pilnym zgłoszeniem się na konsultację urologiczną z badaniem USG moszny. Zespół urologów pracujących w Krefft Clinic dysponuje nowoczesnymi aparatami USG z głowicami liniowymi umożliwiającymi dokładną ocenę budowy jądra, najądrza oraz elementów powrózka nasiennego. W przypadku stwierdzenia obecności dużej torbieli najądrza powodującej dyskomfort lub ból, pacjent zostanie zakwalifikowany do leczenia chirurgicznego.
DLA KOGO DEDYKOWANY JEST ZABIEG IMPLANTACJI PROTEZY JĄDRA?
Zabieg implantacji protezy jądra jest zabiegiem wykonywanym u pacjentów, którzy urodzili się z niedorozwojem jąder, utracili je w wyniku urazu, skrętu jądra lub w ramach chirurgicznego leczenia nowotworu jądra. Zanik jądra może być również efektem procesu zapalnego oraz uszkodzenia pęczka naczyniowego podczas operacji sprowadzenia jądra do moszny lub wykonywania plastyki przepukliny pachwinowej. Zabieg ten jest również jednym z etapów rekonstrukcji męskich zewnętrznych u osób zmieniających płeć.
Naturalny wygląd moszny, zawierającej dwa jądra, oprócz względów estetycznych jest niezwykle ważny dla samooceny mężczyzny oraz jego prawidłowego funkcjonowania w sferze psychicznej oraz seksualnej.
Kluczowe dla uzyskania satysfakcjonującego efektu estetycznego jest właściwe dobranie wielkości protezy, którą ocenia się na podstawie wieku pacjenta, wielkości drugiego jądra, wielkości moszny oraz rozciągliwości jej skóry.
NA CZYM POLEGA ZABIEG IMPLANTACJI PROTEZY JĄDRA?
Przed wykonaniem pierwszego nacięcia, pacjentowi podaje się antybiotyk celem zapobiegania infekcji. Zabieg, trwający około 40–60 minut, przeprowadzany jest zwykle w znieczuleniu miejscowym z użyciem 1–2% roztworu lignokainy lub 0,25% roztworu bupiwakainy. Wykonuje się nacięcie skóry u postawy worka mosznowego, po czym wytwarza się lożę, w której umieszczana jest proteza jądra. W zależności od zastosowanej techniki zabiegowej, protezę umieszcza się w luzem lub mocuje się ją do dna moszny.
MOŻLIWE POWIKŁANIA:
Powikłania po zabiegu implantacji jądra zdarzają się u ok. 3–8% operowanych pacjentów:
- Krwiak okolicy rany pooperacyjnej – rzadko wymaga chirurgicznej ewakuacji;
- Zakażenie rany pooperacyjnej – wymagające zwykle leczenie miejscowego oraz antybiotykoterapii doustnej. Rzadko konieczne jest usunięcie zakażonej protezy jądra;
- Obnażenie protezy jądra – wymagające niejednokrotnie usunięcia protezy;
- Długo utrzymujący się obrzęk tkanek moszny;
- Przedłużony, niespecyficzny ból moszny;
- Wytworzenie się grubej, bliznowatej torebki wokół silikonowego implantu – może powodować ból i pogarszać efekt estetyczny zabiegu;
- Przemieszczenie się implantu wymagające korekcji chirurgicznej;
- Pęknięcie torebki protezy jądra;
PROBLEM NIEPŁODNOŚCI MĘSKIEJ:
Problem niepłodności dotyka aż do 15% par starających się o potomstwo, wśród których czynnik męski jest za nią odpowiedzialny w 30%. Spośród licznych potencjalnych przyczyn męskiej niepłodności najczęstszą są żylaki powrózka nasiennego (łac. varicocoele), występujące u 15% mężczyzn, ale aż u 40% pacjentów z rozpoznaną już niepłodnością.
CZYM SĄ ŻYLAKI POWRÓZKA NASIENNEGO?
Żylaki powrózka nasiennego są nadmiernie poszerzonymi żyłami splotu wiciowatego powrózka nasiennego, z którego ostatecznie formuje się pojedyncza żyła jądrowa. Z racji odmienności anatomicznych („zespół dziadka do orzechów”, większa długość lewej żyły jądrowej oraz częstszy brak zastawek żylnych) żylaki 10-krotnie częściej pojawiają się po lewej stronie, powodując niejednokrotnie tępy ból jądra, jego częściowy zanik, obniżenie poziomu testosteronu (hormonu produkowanego przez jądra) czy zaburzenia płodności. W trakcie diagnostyki żylaków powrózka nasiennego zawsze należy wykluczyć obecność guza nerki, który poprzez swój postępujący wzrost może upośledzić przepływ krwi żylnej powodując tym samym wsteczne poszerzenie żył splotu wiciowatego.
WPŁYW ŻYLAKÓW POWRÓZKA NASIENNEGO NA PŁODNOŚĆ:
Spośród licznych teorii próbujących wyjaśnić związek żylaków powrózka nasiennego z zaburzeniem płodności, postuluje się m.in. wzrost temperatury moszny o 1–2°C negatywnie wpływającej na oba jądra, zwiększone ciśnienie żylne przekładające się na spadek przepływu krwi tętniczej, zmniejszoną produkcję testosteronu, akumulację szkodliwych substancji w tkankach jądra czy szkodliwy wpływ stresu oksydacyjnego na powstające plemniki.
DOSTĘPNE METODY LECZENIA ZABIEGOWEGO:
Obecnie dostępnych jest kilka metod leczenia zabiegowego: tradycyjna operacja według Palomo lub według Ivanissevicha, operacja laparoskopowa, radiologiczna embolizacja żyły jądrowej, operacja mikrochirurgiczna z wykorzystaniem lup powiększających lub mikroskopu chirurgicznego. Z powodu najwyższej skuteczności oraz najmniejszego ryzyka powikłań i nawrotów, Europejskie Towarzystwo Urologiczne (EAU) oraz Amerykańskie Towarzystwo Urologiczne (AUA) jako standard oraz metodę pierwszego wyboru traktują leczenie mikrochirurgiczne z wykorzystaniem mikroskopu chirurgicznego.
JAKI JEST EFEKT OPERACJI ŻYLAKÓW POWRÓZKA NASIENNEGO?
Wykazano, że operacja żylaków powrózka nasiennego zwiększa poziom testosteronu, zmniejsza stres oksydacyjny, poprawia ultramorfologię i jakość nasienia (zmniejszenie fragmentacji DNA plemników). Parametrami nasienia ulegającymi największej poprawie są: koncentracja plemników oraz ich ruchliwość. Przekłada się to na 2,5-krotny wzrost szansy na uzyskanie ciąży uzyskanej drogą naturalną, ale także w zwiększa powodzenie technik wspomaganego rozrodu oraz pozwala na uniknięcie biopsji jądra u 30% pacjentów z nieobturacyjną azoospermią (NOA) przygotowywanych do zabiegowego pobrania nasienia.
Ponieważ czas produkcji nowych plemników zajmuje 42–76 dni, poprawę wyników badania nasienia zaobserwować można najwcześniej po upływie około 3 miesięcy od daty zabiegu.
WSKAZANIA DO LECZENIA ZABIEGOWEGO
Wskazaniami do zabiegowego leczenia żylaków powrózka nasiennego są żylaki powodujące uciążliwy ból, zanik jądra oraz zaburzenia płodności (zaburzenia nasienia lub zaburzenie płodności pary nie dające się wyjaśnić inną przyczyną). Żylaki rozpoznane jedynie w badaniu USG i nie powodujące objawów czy obniżenia jakości nasienia nie są wskazaniem do leczenia zabiegowego.
DLACZEGO LECZENIE METODĄ MIKROCHIRURGICZNĄ?
Przewaga stosowanej przez nas techniki mikrochirurgicznej z wykorzystaniem mikroskopu chirurgicznego wynika m.in. z:
- Największej skuteczności oraz najmniejszego ryzyka powikłań i nawrotów spośród wszystkich dostępnych obecnie metod leczenia zabiegowego;
- Najmniejszej inwazyjności – wystarczy wykonanie jedynie 2-3 cm nacięcia w pachwinie, dzięki któremu pacjent unika inwazyjnego leczenia w jamie brzusznej wymagającego znieczulenia ogólnego;
- Zastosowania znieczulenia miejscowego, dzięki któremu pacjent bezpośrednio po zabiegu może wrócić do normalnej codziennej aktywności. Możliwe jest również wykonanie zabiegu w znieczuleniu ogólnym i rdzeniowym, jednak nie wpływa to na jego skuteczność oraz ryzyko wystąpienia powikłań;
- Zastosowania podczas zabiegu aż 20-krotnego powiększenia pola operacyjnego – w przeciwieństwie do pozostałych metod leczenia zabiegowego czy zastosowania lup operacyjnych dających jedynie 2,5 lub 4-krotne powiększenie, wykazano, że wykorzystanie mikroskopu chirurgicznego pozwala na skuteczniejszą identyfikację tętnicy jądrowej oraz tętnicy nasieniowodowej skutkującą rzadszym ich uszkodzeniem, a co za tym idzie, rzadszym pooperacyjnym niedokrwieniem i zanikiem jądra.
ZESPÓŁ WYKONUJĄCY ZABIEGI MIKROCHIRURGICZNE:
W Krefft Clinic mikrochirurgiczne leczenie żylaków powrózka nasiennego z użyciem mikroskopu chirurgicznego, jako pierwsi we Wrocławiu i jako jedni z nielicznych w Polsce, wykonują urolodzy, którzy profesjonalne szkolenie mikrochirurgiczne ukończyli we Frankfurcie (Niemcy) oraz w Groeningen (Holandia).
MIKROCHIRURGICZNA DENERWACJA JĄDRA
Zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym z wykorzystaniem mikroskopu chirurgicznego w ramach chirurgii jednego dnia, polegający na przecięciu nerwów czuciowych zaopatrujących jądro. Do zabiegu kwalifikowani są pacjenci z bólem jądra uniemożliwiającym normalne codzienne funkcjonowanie oraz nieragującym na próbę leczenia farmakologicznego
Szansę na sskutecznośc zbaiegu mają tylko pacjenci wykazujący wyraźną poprawę po znieczuleniu powrózka nasiennego roztworem lignokainy i bupiwakainy oraz u których wykluczono inne możliwe przyczyny bólu jądra (np. przepuklina pachwinowa, zapalenie jądra/najądrza, żylaki powrózka nasiennego, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa). Trwały efekt takiego leczenia obserwuje się u ok. 70% pacjentów.
Wazektomia jest krótkim (trwającym ok. 30 minut) zabiegiem wykonywanym w znieczuleniu miejscowym i polegającym na trwałym przerwaniu ciągłości obu nasieniowodów – struktur odprowadzających nasienie z jąder w kierunku cewki moczowej. W USA, gdzie rocznie wykonuje się ok. 0,5 mln tego typu zabiegów, wazektomię jako jedyną formę antykoncepcji wybiera ok. 11% małżeństw, przedkładając ją m.in. nad antykoncepcję hormonalną stosowaną przez kobiety.
Wazektomii mogą poddać się osoby pełnoletnie, które nie chcą mieć już więcej dzieci lub w ogóle ich nie planują. Ze względu na możliwość zmiany decyzji co do posiadania potomstwa, pacjent musi być świadomy ograniczonej skuteczności oraz wysokiego kosztu zabiegu odwrócenia wazektomii lub ewentualnego zapłodnienia in vitro. Mimo że nie jest to prawnie wymagane, w przypadku posiadania stałej partnerki zaleca się podjęcie wspólnej decyzji o poddaniu się zabiegowi. Pacjent decydujący się na zabieg powinien być świadomy istnienia innych metod antykoncepcji.
Skuteczność wazektomii, sięgająca 99,9%, uzależniona jest w głównej mierze od zastosowanej metody przerwania ciągłości nasieniowodów, w mniejszym zaś stopniu od doświadczenia urologa przeprowadzającego zabieg (krzywa uczenia wynosi ok. 10 zabiegów). Szacuje się, że mimo potwierdzonego braku obecności plemników w nasieniu, w wyniku późnej rekanalizacji 1 na 2000 mężczyzn zostaje ojcem. Natomiast mniej niż 1% pacjentów wymaga powtórzenia zabiegu.
Należy pamiętać o tym, że wazektomia:
– nie wpływa na zmniejszenie objętości nasienia (95% objętości ejakulatu jest produktem płynu pochodzącego z prostaty, pęcherzyków nasiennych oraz gruczołów opuszkowo-nasiennych, natomiast jedynie 5% stanowi płyn nasienny produkowany w jądrach)
– nie zmienia konsystencji nasienia
– nie wpływa negatywnie na popęd seksualny oraz jakość i siłę orgazmu
– nie wpływa na wygląd moszny oraz jąder
– nie wpływa negatywnie na erekcję prącia oraz poziom testosteronu
– nie zwiększa ryzyka raka stercza oraz chorób sercowo-naczyniowych
– nie powoduje długotrwałych negatywnych skutków zdrowotnych
– nie zmniejsza ryzyka zakażenia chorobami przenoszonymi drogami płciowymi
Ze względu na największą skuteczność Europejskie Towarzystwo Urologiczne (EAU) zaleca jednoczesne wykonanie elektrokauteryzacji błony śluzowej końców przeciętych nasieniowodów oraz interpozycji powięziowej. W 1974 roku opracowano tzw. no-scalpel vasectomy (wazektomia bez skalpela), w której unika się nacięcia skóry skalpelem dzięki czemu nie ma konieczności zakładania szwów. Ze względu na mniejsze ryzyko zakażenia rany, powstania krwiaka moszny oraz pozabiegowego bólu jądra, metoda ta uważana jest obecnie za metodę pierwszego wyboru.
Wazektomia NIE powoduje natychmiastowego braku plemników w nasieniu, dlatego para powinna stosować inną formę antykoncepcji do czasu potwierdzenia skuteczności zabiegu w kontrolnym badaniu ogólnym nasienia, które wykonuje się po 12 tygodniach i przynajmniej 20 ejakulacjach – w tym okresie azoospermię (brak obecności plemników w nasieniu) oraz nekrospermię (nieruchome plemniki w ilości <100000) uzyskuje się u ok. 80-95% pacjentów. W przypadku braku azoospermii kontrolne badania ogólne nasienia wykonuje się co 6-12 tygodni. Niepowodzenie wazektomii i konieczność jej powtórzenia stwierdza się, jeśli w nasieniu ruchome plemniki obecne są po upływie 6 miesięcy od dnia zabiegu.
W Krefft Clinic wykonuje się tzw. no-needle, no-scalpel vasectomy. Skóra prącia znieczulana jest za pomocą leku miejscowo znieczulającego, roztworu 1-2% lignokainy, podawanego za pomocą iniekcji lub bezigłowego iniektora ciśnieniowego (tzw. ang. no-needle vasectomy). Wykonuje się jedno lub dwa otwarcia przedniej powierzchni skóry moszny, przez które wypreparuje się i przecina oba nasieniowody. Błonę śluzową brzusznych końców nasieniowodów poddaje się elektrycznej kauteryzacji, po czym wykonuje się ich interpozycję powięziową. Zabieg trwa zwykle ok. 15-40 minut w zależności od trudności związanych z wyizolowaniem nasieniowodów. Wszystko odbywa się w ramach tzw. „chirurgii jednego dnia”, czyli tego samego dnia pacjent jest przyjmowany i wypisywany do domu, wraz ze szczegółowymi zaleceniami dotyczącymi dalszego postępowania oraz higieny okolicy rany.
W celu zapewnienia naszym pacjentom gwarancji uzyskanego efektu, w razie nieskuteczności zabiegu (np. ze względu na obecność dodatkowego nasienowodu), ewentualna ponowna wazektomia zostanie wykonana bez żadnych dodatkowych kosztów.
POWIĘKSZENIE PRĄCIA Z ZASTOSOWANIEM KWASU HIALURONOWEGO
W przypadku zabiegów z wykorzystaniem kwasu hialuronowego, glikozoaminoglikanu naturalnie występującego w ciele człowieka, niezwykle istotna jest znajomość jego struktury, wpływu na tkankę oraz czasu jego biodegradacji. Kwas hialuronowy jest związkiem, który silnie wiąże wodę zapewniając tym samym jędrności i elastyczność tkanek. Mimo naturalnego pochodzenia, w piśmiennictwie opisywane są sporadyczne przypadki reakcji alergicznych na podany preparat.
Podczas zabiegu wykonywanego w znieczuleniu miejscowym (roztwór 1% lignokainy oraz 0,25% bupiwakainy) i trwającego ok. 20-40 minut podaje się zwykle 10-40 ml kwasu hialuronowego. Efekt zabiegu jest natychmiastowy, ale niestety nie jest on permanentny. Szacuje się, że dziennie znika ok. 4% podanego kwasu, co powoduje, że efekt zabiegu utrzymuje się ok. 12-18 msc. Ponieważ kwas hialuronowy może wchodzić w interakcje z witaminą E, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi oraz kwasem acetylosalicylowym, należy unikać tych leków dwa tygodnie przed i po zabiegu. U niektórych pacjentów po zabiegu mogą pojawić się podskórne grudki – w takiej sytuacji można dodać większą ilość preparatu lub wstrzyknąć hialuronidazę, enzym rozkładający kwas hialuronowy.
PRZEBIEG POZABIEGOWY
Po zabiegu niezwykle istotna jest higiena drobnego nakłucia na skórze podstawy prącia. Obrzęk i zasinienie w miejscu po wkłuciach występujący u większości pacjentów jest naturalnym następstwem zabiegu i ustępuje zwykle w ciągu kilkunastu dni. Po zabiegu zaleca się 4-6 tygodniowy okres oszczędzającego trybu życia, wstrzemięźliwości seksualnej oraz masażu prącia mającego na celu równomierne rozprowadzenie tłuszczu w obrębie członka. Do codziennych czynności pacjent może wrócić po ok. 5-7 dniach po przebytym zabiegu.
ZABIEGI POWIĘKSZANIA PRĄCIA W KREFFT CLINIC
Zabieg powiększenia penisa, trwający ok. 20-40 minut, polega na wykreowaniu przestrzeni położonej pomiędzy błoną kurczliwą prącia a powięzią Bucka i późniejszej implantacji w tym miejscu 10-40 ml kwasu hialuronowego. W Krefft Clinic stosowany jest najwyższej jakości preparat kwasu hialuronowego dedykowany zabiegom estetycznym miejsc intymnych, DeneB Classic-S® oraz Volus 10®, zapewniający minimalne ryzyko powikłań oraz długi czas utrzymywania się w tkance prącia.
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu pacjent bezpośrednio po zabiegu może bez większych problemów opuścić klinikę. Przed powrotem do domu pacjenci otrzymują szczegółowe informacje dotyczące dalszego postępowania, mające zagwarantować jak najlepszy efekt końcowy.
Zabiegi powiększania prącia wykonuje w Krefft Clinic lek. Adrian Czekaj, urolog specjalizujący się w chirurgii męskich narządów płciowych.
POWIĘKSZENIE PRĄCIA Z ZASTOSOWANIEM WŁASNEJ TKANKI TŁUSZCZOWEJ (LIPOTRANSFER)
Lipotransfer tłuszczu autologicznego do tkanek prącia jest nieco bardziej złożoną procedurą, na którą składa się pobranie tłuszczu w znieczuleniu tumescencyjnym (przy użyciu roztworu Kleina, zwykle z podskórnej tkanki podbrzusza lub uda, kaniulą o śr. <3 mm oraz pod ciśnieniem <0,5 bar), jej odpowiedniego opracowania oraz właściwej aplikacji. Komórki tłuszczowe u osoby dorosłej nie dzielą się, dlatego ich usunięcie sprawia, że w ich miejsce nie pojawiają się już nowe komórki – stąd oprócz efektu powiększenia prącia pacjenci chwalą również trwały ubytek fragmentu tkanki tłuszczowej w miejscu, gdzie nie jest ona mile widziana.
Poza tym, wykorzystując tkankę własną praktycznie eliminuje się ryzyko reakcji alergicznych oraz uzyskuje się bardziej naturalny efekt. Ponieważ wraz z komórkami tłuszczowymi przenosi się również komórki macierzyste, efekt zabiegu jest często widoczny nawet 2 lata po zabiegu. Dodatkowo, celem stymulacji neoangiogenezy polegającej na wzroście naczyń kapilarnych w obrębie podanej tkanki tłuszczowej, niejednokrotnie do wstrzykiwanych komórek tłuszczowych dodaje się, bogate w czynniki wzrostu oraz substancje odżywcze, osocze bogatopłytkowe (PRP), uzyskiwane po wcześniejszym odwirowaniu krwi pacjenta. Między innymi dlatego zaleca się również, aby miesiąc przed zabiegiem pacjent odstawił papierosy, które obkurczając naczynia hamują unaczynienie komórek tłuszczowych, a tym samym negatywnie wpływają na ostateczny rezultat.
SKUTECZNOŚĆ POWIĘKSZANIA PRĄCIA WŁASNYM TŁUSZCZEM
Lipotransfer wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym (roztwór 1% lignokainy), trwa około 90-120 minut. Podawana objętość jest większa (30-60 ml) niż w przypadku kwasu hialuronowego, ponieważ po iniekcji przyjmuje się jedynie ok. 50-60% komórek. Dlatego też początkowo prącie ma większy rozmiar niż ten zaplanowany, który ustala się zwykle po ok. 2 tygodniach – szacuje się, że po upływie roku pozostaje ok. 80% populacji komórek tłuszczowych. Po zabiegu nie ma żadnych przeszkód do tego, żeby pacjent udał się do domu.
PRZEBIEG POZABIEGOWY
Po zabiegu niezwykle istotna jest higiena okolicy drobnych ran na skórze brzucha oraz drobnego nakłucia na skórze podstawy prącia. Obrzęk i zasinienie w miejscu po wkłuciach występujący u większości pacjentów jest naturalnym następstwem zabiegu i ustępuje zwykle w ciągu kilkunastu dni. Po zabiegu zaleca się 4-6 tygodniowy okres oszczędzającego trybu życia, wstrzemięźliwości seksualnej oraz masażu prącia mającego na celu równomierne rozprowadzenie tłuszczu w obrębie członka. Do codziennych czynności pacjent może wrócić po ok. 5-7 dniach po przebytym zabiegu.
ZABIEGI POWIĘKSZANIA PRĄCIA W KREFFT CLINIC
Ze względu na zdecydowanie mniejsze ryzyko powikłań oraz podawany przez pacjentów lepszy efekt wizualny, w Krefft Clinic zabiegi powiększania prącia wykonuje się jedynie z zastosowaniem własnego tłuszczu, pobieranego zwykle z okolicy podbrzusza. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu pacjent bezpośrednio po zabiegu może bez większych problemów opuścić klinikę. Sam zabieg trwa ok. 90-120 minut i złożony jest z dwóch etapów. Pierwszy z nich polega na znieczuleniu i późniejszym pobraniu podskórnej tkanki tłuszczowej za pomocą metalowych kaniul wprowadzonych przez dwa małe nacięcia po obu bokach skóry brzucha. W kolejnym etapie, po odpowiednim opracowaniu pobranego tłuszczu i znieczuleniu skóry prącia, wykonuje się jego implantację pod jego błonę kurczliwą za pomocą odpowiednio dobranej kaniuli. Dzięki odpowiedniej modyfikacji płynu infiltracyjnego stosowanego do znieczulenia podskórnej tkanki tłuszczowej oraz dodatkowemu wykorzystaniu osocza bogatopłytkowego uzyskanego z krwi pacjenta za pomocą renomowanego zestawu firmy Arthrex®, jesteśmy w stanie istotnie zwiększyć ilość przyjętej tkanki tłuszczowej.
Zabiegi powiększania prącia wykonuje w Krefft Clinic lek. Adrian Czekaj, urolog specjalizujący się w chirurgii męskich narządów płciowych.
UMÓW WIZYTĘ UROLOGICZNĄ: